Salix babylonica tortuosa

Salix elaeagnos 'Angostifolia', ook wel Rozemarijnwilg of grijze wilg genoemd is een kleine bladverliezende boom met een bossig opgaande vorm en donkerbruine takken. De bladeren lijken op rozemarijnblaadjes, lang, smal, lancetvormig, zilvergrijs in de lente en donkergroen in de zomer, aan de onderkant zijn ze viltig wit, behaard. Van februari tot maart bloeit deze rozemarijnwilg met onopvallende groengele katjes. Hij houdt van een standplaats in volle zon of halfschaduw en prefereert een grond met een neutrale zuurtegraad. Deze salix is zeer goed winterhard, behoeft weinig snoei.

Salix purpurea 'Nana', de bittere wilg, is een inheemse plant die in tuinen soms als haagje aangeplant wordt. Als bladverliezende heester wordt Salix purpurea 'Nana' circa 160 tot 200 cm hoog. Salix purpurea 'Nana' heeft een elegant voorkomen. Salix purpurea 'Nana' bloeit in de periode april-mei met mannelijke en vrouwelijke katjes. De katjes zijn 3 tot 4 cm lang waarbij de mannelijke katjes een roodbruine kleur hebben en de vrouwelijke behaard en een geelgroene kleur hebben. Het grijsgroene blad van Salix purpurea 'Nana' is smal lancetvormig en de oortjes, steunblaadjes aan het begin van het bladsteeltje, ontbreken. De middennerf heeft aan de bovenzijde van het blad een lichtere kleur dan de bladschijf. Meestal is het blad tegenoverstaand. In de herfst worden de blaadjes geel. De twijgen zijn roodbruin. De naam bittere wilg ontleend de wilg aan haar bittere smaak. Hierdoor wordt deze wilg niet gegeten door vee.

De Salix Helvetica wordt gekenmerkt door haar zachte zilvergrijs gekleurde blaadjes in het voorjaar. Hij wordt ook wel look-a-like Olive genoemd, omdat de boom grote overeenkomsten vertoond met de olijfboom. Waar de olijfboom echter geen koude temperaturen kan verdragen, is de Salix Helvetica winterhard. Dit maakt hem ook onderdeel van de Patio-Salix reeks: voor indoor en outdoor gebruik.

Salix repens, in het nederlands kruipende wilg genoemd, is een kleine, meestal meerstammige, bladverliezende struik met een kruipende, bodembedekkende habitus. De bladeren zijn langwerpig ovaal, grijsgroen aan de bovenzijde en zilveractig wit aan de onderkant.De kruipende wilg bloeit in april met gele eivormige mannelijke katjes of groenwitte vrouwelijke katjes, de boom is immers tweehuizig, mannelijke en vrouwelijke bloemen bloeien op aparte bomen. Deze boom houdt van een standplaats in de zon of halfschaduw en een voldoende vochtige grond. Salix repens verdraagt zeer goed snoei en kan ook om de 3 jaar geknot worden, deze boom is zeer goed winterhard.